zondag 28 november 2010

ijskoud

Misschien een beetje gek met dit weer, maar voordat we erop uit trokken om de winter te gaan bewonderen dronken we een heerlijke ijskoude yoghurtsmoothie van een kiwi, een sinaasappel, een flinke handvol bevroren frambozen, flinke scheut yoghurt (de P&E volle eko yoghurt van de AH is bijna altijd te dun dus erg geschikt voor drankjes) en een lepel honing, pureren met de staafmixer en klaar is je vitaminestoot om de winter te trotseren.
En die was prachtig vandaag. Gesuikerd landschap.



donderdag 25 november 2010

sint

Enige tijd voor we naar Turkije gingen kwam zoon thuis met de mededeling dat Sinterklaas niet bestaat. Dat was even schrikken maar we hebben hem uitgelegd dat het een soort (toneel)spel is van de grote mensen en kinderen voor de kleine kinderen om ze blij te maken met feest en cadeautjes. We besloten het geheim van St. Nicolaas verder in Demre, Turkije te onderzoeken want daar staat de kerk waar hij bisschop was en hij is daar gestorven. We vonden het bezoek aan die kerk alleen een beetje tegenvallen, het zag er zwart van de toeristen, de tombe met de botten van St. Nicolaas was ingeslagen en leeggeroofd en rondom de plek stikte het van de agressieve souvenirsverkopers. Het geheim van 'onze' Sinterklaas was daar voor ons dus niet te vinden en sinds we weer terug zijn in de winter en op het Sinterklaasjournaal het wel en wee van de babypiet en de verdwenen sleutels volgen is het 'niet-bestaan' van de Sint geen item meer. We zijn dan ook op zoek gegaan naar sleutels die niet op onze deuren pasten en met één ervan als 'ruilobject' in zoons schoen waren de Zwarte Pieten hartstikke blij. Sint moet het dit jaar zonder de hulp van een nieuwingeweide doen want die is nog even teruggevallen op zijn oude geloof. Kan ik er ook nog even aan wennen. Toen zoons mededeling kwam had ik namelijk net een prachtige tweedehands playmobieldraak voor hem gekocht via marktplaats en dat was Sint het jaar daarvoor niet gelukt omdat er telkens teveel voor geboden werd. Nu kan de goedheiligman nog een keer met de eer strijken.
En ik hoop dat we dit jaar verrast worden met een eerlijke en duurzame chocoladeletter. Geweldig dat dat de standaard wordt vanaf 2012. Ik geloof in iedere geval in de Groene Sint.

maandag 22 november 2010

terug

Zaterdag kwamen wij zomaar niet al te laat thuis ondanks alle uitgevallen treinen vanwege de brand in Utrecht en gisteren zat ik nog een beetje uitrustend na te genieten van ons reisje naar Turkije. Het was daar nog zomers warm met hier en daar mooie gele herfstkleurtjes naast immergroenblijvende bomen en struiken. Er bloeide nog van alles en de citrus- en granaatappelbomen hingen vol met (bijna) rijpe vruchten. En er was feest. (Slacht)Offerfeest, maar dat kan in Turkije ook heel goed vegetarisch gevierd worden, vooral in een toch al erg goed 5*buffetrestaurant met de heerlijkste salades waar tijdens dat feest van 4 dagen (Bayram, zie wikipedia) nog eens extra culinair wordt uitgepakt en het overdeel van de gasten Turken waren. De meeste gasten zaten hier All-inclusive maar wij hadden halfpension en een auto zodat we er veel op uit konden trekken. Wat een luxe, en dat voor de prijs van wat je normaal voor een appartementje zonder eten betaald. Onze kamer keek uit op een hoge berg en met de verrekijker kon je de oudheidkundige resten van een amfitheater en berggraven zien liggen. Hieroverheen waren 'nieuwe' krotwoningen gebouwd waar de tegenstellingen met de luxe van ons hotel niet groter konden zijn. Schrijnend, en wat zullen de mensen die er wonen een hekel hebben aan iedereen die in dat hotel zit. Om de meeste andere oudheidkundige resten staat een hek en betaal je entree. De plek van waar de meeste toeristen komen bepaald de prijs en zo betaal je voor de St Nicolaaskerk in Demre ruim drie maal zoveel dan voor een gehele Hellinistische stad in de bergen waar je komt via een weg door een wijds landschap en je je waant in een meesterwerk van de Aziatische film. Ik zit vol nieuwe beelden en eetideeën. Helaas kon mijn grote camera nog niet mee vanwege mijn nog steeds niet herstelde pols maar hier wat plaatjes van: de weg, boomversiering van plasticwaterflesetiketten, boom groeit door theater, honingraat met oude man, zoon eet granaatappel, donkerfluwele orchidee en, bloemkoolsap?



donderdag 11 november 2010

dagvandeduurzaamheidsgedachten

Terwijl zoon alweer helemaal in de ban is van Sinterklaas en een boot vol gekleurde Pieten tekent denk ik nog na over de toystory poppetjes die we op wonderlijke wijze zonder al teveel extra boodschappen bij elkaar hebben gespaard. Ik ben ondanks mijn kritische houding over plastic en afval  het ideale slachtoffer van deze spaaractie. Iedere dag een kind die vraagt: "Heb je nog een poppetje gekregen in de winkel" en de schattige uitstraling ervan hebben me erg snel doen toegeven aan deze marketingtruc en nu ben ik aan het nadenken over hoe deze truc zou kunnen worden toegepast op bewustzijnsvergroting van duurzaamheid. Iets wat je krijgt voor bijvoorbeeld met het zo min mogelijk uitgeven of digitale poppetjes krijgen bij biologische actieproducten. Er zijn natuurlijk legio mogelijkheden te bedenken voor ons zegel- en actiesparende volksgeest. Ik heb het gevoel dat het eureka-idee ergens in mijn hoofd zit zoals een woord op het puntje van je tong maar nog geen klank heeft gekregen. Ik ga daar komende week eens in alle ontspanning op mediteren. We gaan namelijk op 'excursie' naar Turkije van de warmte en heel veel natuurschoon genieten. Helemaal niet duurzaam, want we gaan daar natuurlijk niet met fiets heen maar met trein en vliegtuig. Ik compenseer dat met de gedachte dat we naar een gebied gaan waar enkel en alleen biologische groente en fruit geteeld worden waar we ons volop aan gaan laven. Oh wat heb ik er zin in. Tot over een dag of tien en als iemand mee wil denken over trucs dan hoor ik dat graag.

woensdag 10 november 2010

stoomschotel

En dan nu (drie keer scheepsrecht en dan weer een ander onderwerp) het recept voor:
aardpeer en broccoli gestoomd in de oven
Schrob ca 500 g aardpeertjes, ontdoe van harde/slechte stukjes en worteltjes en snijd in stukken. Mix met drie teentjes knoflook in plakjes, 2 eetlepels olijfolie, peper, zout, rozemarijn en een flinke (schoongemaakte en in stukjes en roosjes verdeelde) broccoli. Doe dit in een ovenschaal met een halve liter kruidenbouillon en zilverfolie erover en zet dit ca. 40 minuten in de oven op 180 °C. (dat zilverfolie kan heel vaak mee hoor!) We aten hierbij rijst, salade van veldsla, appel, tomaat en blauwe kaas en (kant en klare, alleen nog even bakken) maisdriehoekjes. De foto is van voor het oven. Daarna dacht geen haar meer op mijn hoofd aan fotograferen.

maandag 8 november 2010

inspiratie aardpeer, spruitjes-idee en perentaart

Nee nog geen gerecht met de aardpeertjes, enkel nog een tekeningetje en wat vooronderzoek / antwoorden op de reacties van vorig bericht. Hoe smaakt aardpeer? Mm, beetje notig en artichok-achtig maar dan met de bite van pastinaak herinner ik mij. Het is alweer een poos geleden dat ik ze at. Maar er is een hoop over te vinden op het web dus hierbij de vijf leukste links:

Aardperen op het balkon

Aardpeer

Aardpeer - Wikipedia

Vrienden van de Aardpeer

Mme Zsazsa vertelt: Aardperen

Ik wil ze woensdag gebruiken want dan komt de vriendin eten waarvan ik het 'moederpeertje' kreeg afgelopen voorjaar.
Vanavond aten we een variant op Gado Gado met van alles wat ik in de koelkast vond. Ipv sperzieboontjes en tauge wokte ik spruitjes (eerst even stomen) met tofu, knoflook, komkommer en wat radijsjes. Zout, peper, rijst en pindasaus erbij, klaar. Lekker!

Als toetje een restje perentaart (geen foto) die erg goed gelukt was dus hier het recept:
Kneed deeg van 150 g margarine, 90 g suiker, 200 g bloem en snufje zout en bekleed hiermee een platte taartvorm, ca. 700 g rijpe peren in stukjes/plakjes erin bestrooien met 1 zakje vanillesuiker, een met een beetje yoghurt losgeklopt eitje erover verdelen en afmaken met wat geraspte amandel en citroenschil.
Bak 40 minuten op 200 °C.

zaterdag 6 november 2010

zaterdagochtendverassing

Zoon en ik wilde net boodschappen gaan doen maar er lagen zoveel bladeren in de tuin dat we ze eerst zijn gaan vegen. Ook de aardpeerplant had alleen nog wat restblaadjes en bij het afknippen van de stengels zagen we opeens wat rozeroods zitten. De eigenlijk veel te kleine pot zat helemaal vol met mooie stevige aardpeertjes. Wat een verassing, de plant werd wel steeds groter maar bloeien homaar. Maar dat kwam natuurlijk omdat ie de hele pot aan het vullen was met al die mooie knolletjes. Daar gaan we wat lekkers mee verzinnen deze week. Voorlopig even van de oogst genieten en er naar kijken.


vrijdag 5 november 2010

duurzaamheid

Gistermiddag deelgenomen aan Gelderse Ontmoeting 2010 - Samenwerken aan duurzaamheid in Arnhem, georganiseerd door IVN Gelderland. Afgevaardigden van allerhande organisaties op het gebied van natuur- en milieueducatie, bezoekerscentra, groene vrijwilligersorganisaties, provincie, gemeentes, waterschappen, regionale bureaus voor toerisme, recreatie- en horeca ondernemers, energieleveranciers, afvalverwerkers, maatschappelijke  organisaties en onderwijs waren vertegenwoordigd om met elkaar te praten over water, energie, recreatie, vervoer en afval. Onderweg had ik al wat inspiratie opgedaan, in de stationshal van Nijmegen hing een gigantische lamp van gebruikte plastic flessen die ik nog niet eerder had gezien. Waarschijnlijk hing het er speciaal voor mij want niemand schonk er verder aandacht aan. Ik kon er geen bordje met informatie bij ontdekken maar heb het vermoeden dat het iets met de Biennale van Gelderland van doen heeft.
Na vijf korte presentaties over de verschillende thema's werd er in groepjes gebrainstormd en gemindmapt en ik mocht meedenken over afval. Mijn groepje bestond uit een vertegenwoordiger van een milieubewust afvalbedrijf, een consulente NME, een directeur van een centrum Natuur en Milieu, een vrijwilligster van een educatieve tuin en ik zat er omdat ik mijn werkveld graag wil vergroten van kunst en vormgeving naar milieu-, natuur- en cultuur-educatie en projecten. 
We raakten maar niet uitgepraat over hoe je afval kunt besparen en hoe het bewustzijn hierover weer (want het schijnt vooral bij kinderen en jongeren veel minder te zijn dan een jaar of tien terug werd geconstateerd) kunt vergroten. Het was geweldig weer eens langdurig over (naar mijn mening) belangrijke zaken te praten en horen ipv al dat ge-bezuinig op zaken waar het niet zou moeten en aan het gevoel wat ik er aan overhield weet ik dat ik op de goede weg ben, want dit is het terrein wat ik wil betreden, ook professioneel. 
Thuisgekomen lag er leuke post op me te wachten; de Duurzame Waardekaart, zodat ik komend jaar met nog meer korting duurzamer kan consumeren.

dinsdag 2 november 2010

overweldigende groene film

Nog een berichtje over film, dit keer een gehuurde en niet geschikt voor kinderen. Wel voor lange donkere herfst- en winteravonden. Dan geef ik me graag over aan één van mijn favoriete bezigheden, film kijken. En gisteravond was dat The Mourning Forest uit 2007 van de Japanse filmmaakster Naomi Kawase die ik gemist had in de bioscoop. Het is een verhaal over rouw en wordt verteld met een demente man die na 33 jaar nog steeds zijn overleden vrouw mist en zijn verzorgster die haar zoontje verloor. De derde persoon is de overweldigende groene omgeving die net zoveel karakter en emoties laat zien als de acteurs. Er is zoveel groen dat iedere andere kleur erdoor omgeven wordt. Een theeplantage, rijstvelden, groene pompoenen en watermeloenen, grassen, bamboe, struiken, bomen, van lichtgroen naar knettergroen, naar donkergroen, blauwgroenen en bruingroenen. Wow. En die omgeving geeft rust, troost, wordt ruw, huilt, ademt en brult mee met de acteurs die tot de kern van hun rouw komen bij het graf van de overleden vrouw midden in het bos en boven op een berg.
Zoveel verdriet, toch geen trieste film. Eerder een meditatie zonder afleiding, alles ademt en ondergaat dat rouwen. Mooi.