De man van zus zet een behoorlijk aangekoekte ovenschaal in de afwasmachine en ik (betweter!) kan het niet laten er iets over te zeggen: "Als je die voorweekt kan je een hoop afwasblokjes besparen door ze door te snijden. Met een half blokje wordt je (niet zo heel erg vieze) afwas nl. net zo schoon." Niet mijn zwager maar zus reageert: "Jij overleeft die crisis wel, schrijf daar nou eens een boek over. Een boek over hoe je met een budget onder het bestaansminimum een leuk leven kan leiden en daar zo vindingrijk en creatief van wordt dat je er met gemak de crisis mee overleeft en er ook nog eens zo min mogelijk concessies mee doet aan het milieu."
Daar gingen de afgelopen week de gesprekken met man ook over. Niet over een boek maar over dit blog Groen Gedoe. Man vond dat ik de naam Groen Gedoe weer eens wat letterlijker onder de loep moest nemen. "Het mag wel weer eens wat kritischer, wat meer over het 'Gedoe' en over hoe je het lukt om 'Groen' en 'bewust' te blijven met zo'n klein budget en ons (man en zoon) die niet altijd met je meedoen op de manier die jij dat graag wilt. Bovendien denk jij altijd maar dat iedereen dat doet en dat het vanzelfsprekend is om zo in het leven te staan, maar je vergist je behoorlijk en je moet 'ons' weer eens wat meer inspireren schat."
Oef, tja, man en zus hebben niet altijd gelijk maar beweren vaak met recht wat bij mij de kern raakt. Daarom kan ik er ook vaak zo ondersteboven van raken.
Op het moment ben ik niet ondersteboven en vind inderdaad dat het allemaal best wat pittiger, kritischer en frisser mag.
De lente hè. Opruimen en opfrissen. Ik ben er klaar voor en lekker uitgerust na een uitslaap-weekendje bij zus. We aten heerlijk bij zus thuis en zagen het Iraanse spinazie-pruim-tomaat gerecht even later toevallig terug in de prachtige eetfilm 'The fish fall in love'. Daarna sliep ik bijna de klok rond zo zonder kind en kraaiende haan van de achterburen.
Daarvoor ruilden we kleren bij de
EchtWaarBazaar waar
Little Green Dress stond met een open inloop voor kledingruil. Het lukte me om tien kledingstukken te ruilen voor een jas, een tricotjurkje en een mooie ceintuur dus hoera, de kledingkast is weer wat leger maar ik heb toch wat 'nieuws'.
En ik wil nog wat meer kwijt en besloot eindelijk mijn schoenen die te mooi waren om weg te doen maar veelal te hoog om op te lopen eindelijk op
Marktplaats aan te bieden. De mooiste knalgele pumps van de wereld ga ik wel missen in de kast maar het zou ook leuk zijn als iemand ze zou dragen. Bovendien staan ze goed op de foto ;-)(
Zoen in de Koopgoot 2002)