kleur

Omdat het maar niet wilde zomeren gisteren kunst en cultuur bezocht in Rotterdam.
In de Kunsthal hangt het uitzinnig gekleurde  werk van Ayako Rokkaku. Daarvan wordt het in ieder geval in je hoofd zomer. En kinderen kunnen mee, er mag zelfs meegeschilderd worden al had zoon daar niet zoveel zin in. Er is ook nog een fantastische installatie te zien van Pet van de Luijtgaarden die allerhande rare verzamelingen, opgekocht via Marktplaats, heeft gerecycled tot een soort maquette-achtig landschap waarop je niet snel uitgekeken raakt.
Mocht je net als wij niet in de buurt wonen heeft de NS voor deze tentoonstelling een superaanbieding treinretour+entree voor €20,- en kinderen €3,-. (zie http://www.spoordeelwinkel.nl/product/juli/kunsthal)

En het was Zomercarnaval in de stad. De lange bonte stoet Zuid Amerikaanse carnavalsgroepen zijn prachtig om te zien maar een geweldaanslag voor oren. Vrachtwagens volgeladen met luidsprekers maken de stad zelfs op honderden meters afstand zo vol geluid dat je niemand kunt verstaan. Jammer, als dit geluid binnen trommelvliesveilige normen zou zijn zou het pas echt feestelijk zijn. En een beetje meer warmte.

Dat was acht jaar geleden wel anders. Ik woonde er toen nog en was hoogzwanger. Zoon moest nodig geboren worden en man reed mij voorzichtig langs de carnavalsstoet (alles was afgezet rondom het ziekenhuis). We konden vanuit de kamer nog uren van de herrie op afstand genieten voordat zoon uiteindelijk pas ca. 36 uur later, nog net als zondagskind ter wereld kwam.
Hij is sinds afgelopen woensdag dus 8. Het was een heerlijk feest met een buffet vol lekkers en, jawel, eventjes zon! Nog 3 weken zomervakantie. Laat die zon nu maar komen en blijven.