Supermarktketen AH heeft in ons land weer eens een spaaractiegekte bezorgd die vandaag zijn hoogtepunt bereikte.We zijn namelijk met z'n allen alweer weken dierenplaatjes aan het sparen. 204 maar liefst.
Je krijgt een pakje met 4 plaatjes bij elke €10,- aan boodschappen. In het begin een diepe zucht, niet weer zo'n actie, sloeg ik al gauw om vanwege het feit dat zoon verschrikkelijk zijn best deed om alles te lezen wat er op zo'n plaatje staat. Zonder dat we erom hoefde te vragen las hij zo'n kwartier extra per dag en dat is heel erg hoopgevend voor (vooral de ouders van) een ernstig dyslectisch kind. Daarbij zijn het ook nog eens heel leerzame plaatjes die misschien het natuurbewustzijn stimuleren. De actie is dan ook in samenwerking met het Wereld Natuur Fonds bedacht.
Alleen jammer van die verpakkingen, dit keer in ieder geval geen plastic zakjes maar FSC-papier maar desalniettemin een flinke berg. En dat je ipv 51 zakjes ongeveer het zes- tot tienvoudige nodig hebt om je verzameling compleet te krijgen. Dat betekent een hoop extra onnodige boodschappen, de hele familie inschakelen om mee te sparen, ruilen op school (nog een beetje moeilijk en de vakantie begon hier al vroeg) en zoon heeft een keer een middagje staan 'bedelen' met een vriendje die tegenover een nog grotere AH woont.
Oma had er een boek bij gekocht om de plaatjes in te doen en opgestuurd. (Helaas paste dat boek niet door de brievenbus en heeft dus €6,75 aan portokosten gekost en dat terwijl het boek hier tegenover lag voor €2,50 en nu is afgeprijsd naar €1,25, over gekte gesproken.)
Afgelopen weekend kon ik, terwijl zoon met man op het strand zat, op een feestje nog een heleboel plaatjes ruilen en toen miste er nog maar 1. De Potvis. Vanmiddag was door AH uitgeroepen tot ruilmiddag en ik hoopte daar niet naar toe te hoeven zo zonder zoon dus twitterde ik of iemand de potvis voor me had. En jawel hoor, hij werd vandaag met de post bezorgd en kon ik zorgeloos boodschappen doen. Op twitter had ik al gelezen dat er vnl volwassenen ruilden. Dat was hier niet het geval, ongeveer de helft was kind. Wel zag ik een keurige, intelligent kijkende, oudere heer in geconcentreerde onderhandeling met een jongen van een jaar of elf. Ik durfde het ene ongeopende pakje wat ik had gekregen bij de kassa niet aan ze te geven, dat zou ze maar gestoord hebben. Dus thuis maar zelf geopend. Pfff, gelukkig niet de potvis.
Beste AlbertHein, mogen we even rust en vervolgens alleen nog dit soort mens/dier/milieuvriendelijke en superCO2besparende acties?
3 opmerkingen:
Voor het eerst in ons kinderrijke bestaan hebben we deze plaatjes geweigerd bij de kassa. Na 4 spaaracties (voetbalplaatjes, suske en wiske plaatjes en WNF-plaatjes van een andere supermarkt) was ik het zat! Geen plaatjesboek wat later weer bij het oud papier beland! Dochterlief boos: "Ik mag ook nooit wat sparen van jou!" (Ai, ik voelde me wel even schuldig hoor). Nu heeft ze wat plaatjes van een vriendinnetje gekregen en is ze superblij. Waarschijnlijk blijer dan dat ze een heel boek had kunnen volsparen.
Ik ben ook spaarmoe. Met moeite een boek vol gekregen, war vervolgens niet meer naar werd omgekeken. En die ruilmiddag. Breek me de bek niet open. Voornamelijk ouderen met een pitbullmentaliteit.
Nee, voor mij (en dus ook voor mijn kinderen geen spaaractie meer).
Die plaatjes sloegen bij mijn kinderen warempel niet aan! Terwijl ze normaliter echt alles sparen wat los en vast zit.
Een reactie posten