Op het lootje stond een meisje die graag knikkers wilde krijgen en turnster wil worden. De knikkers waren snel uitgekozen en ik maakte er een knikkerzak bij waar ik vast mijn nieuwe labeltje voor een toekomstig project kon uitproberen.
Man leefde zich geheel uit aan het maken van een ingenieuze knikkerattractie met drie banen in een oude doos en zoon beschilderde het geheel tot een spetterende knikkerkermis.
Daarna lukte het hem de eerste vier regels van een bijpassend gedicht te maken met maar één typ/spelfoutje. (Waar ik apetrots op ben want dat is geweldig voor een kind met dyslexie.)
Eigenlijk zouden we alles zelf wel willen houden maar het ging natuurlijk gewoon mee naar school want vandaag wordt het grote feest van een klas vol hulpsinterklazen gevierd.
3 opmerkingen:
mooi zeg! 't lijkt wel een fabriek van binnen.
Wat een prachtige surprise zeg!! (En de knikkerzak mag er ook zijn ;-)).
Oh ja, heerlijk die voorpret. En het ziet er allemaal heel ingenieus uit, de knikkerbaan is een idee om te onthouden. En je zak is mooi en stevig, een leuk kado is het geworden.
Een reactie posten