Schil zo'n anderhalf kilo aardperen. (Heel goed boenen kan ook, het is namelijk een flink karwei al die bultige bolletjes schillen. Ik deed het toch (en ervaarde het als een soort meditatie). Eet je de schil kan je er namelijk behoorlijk van gaan gassen. In het dikke boek van Johannes van Dam staat trouwens een geweldige uitleg over de aardpeer. Die heb ik niet in de kast staan dus citeren gaat niet, maar lees het na in de bieb of eigen boekenkast.)
Pureer met een stamper de gekookte aardperen met aardappels en meng hierdoor een scheutje (soya)melk, wat fijngemaakte blauwe kaas, 1 el anijszaad en versgemalen zwarte peper. (En zout als de kaas je niet zout genoeg is.) Doe de puree in het bladerdeeg en beleg met de ringen van twee rode uien. Nog wat geraspte belegen kaas erover en bak 20 à 25 minuten in de oven op 200 °C. Lekker met een rucola-sinaasappelsalade.
4 opmerkingen:
Dat ziet er goed uit. Ik kook zelf de aardperen met schil. Daarna is het heel makkelijk om de aardperen 'uit te kleden'; de schil pel je er als een jasje af. Maar een meditatief moment in de keuken is natuurlijk ook wat waard!!!
Lang leve aardperen. Zo lekker.
Bedankt, nog een recept voor die overvloed. Mijn ervaring (dus niet wetenschappelijk) is dat als ze uit de vriezer komen het windprobleem ook veel minder is:))
Ik heb ook nogal wat aardperen in de moestuin staan, ik zal dit zeker uit gaan proberen.
De Belgische JOhannes van Dam heeft er ook wat blogjes over geschreven :).
Een reactie posten