duurzaam kledingruil-verjaardagsweekend

Eén van de leukste, duurzaamste en spannendste manieren om aan 'nieuwe' kleren te komen heb ik afgelopen zondag in Utrecht mogen meemaken bij een Kledingruilparty van Little Green Dress. Je duikt van te voren in je kledingkast en haalt eruit wat je zelf niet (meer) past of bij een totaal andere periode uit je leven hoort, controleert het op schoon en heelheid en neemt het mee. Daar wordt het gesorteerd en opgehangen en sta je even later met een vrouw of vijftig te passen en elkaar van advies te voorzien. Tussendoor drink je een lekker kopje biologische thee of een smoothy. Er waren ook kleine cupcakes te koop voor een heel schappelijk prijsje en leuke 'shops' die zich er presenteerde zoals de Hupshop uit Rotterdam.

Op de website van voor de Wereld van Morgen stond een blogje over het afgelopen duurzame kledingruilfeest en er waren twee kaartjes te winnen voor de leukste reactie. Nou was ik net toevallig jarig die zondag en GroenGedoe binnenkort ook. Iets 'nieuws' moet kunnen als je het ruilt en past goed bij mijn voornemen zo min mogelijk nieuwe spullen, kleren en materiaal aan te schaffen. Dat beschreef ik in een mailtje en werd de gelukkige winnaar van de prijs.
Dus zo stond ik samen met zus te passen en kregen we nummer 003 en 026 op een houten plankje om te kunnen bieden en dat deden we met groot succes.
De uitgekozen kledingstukken en accessoires werden één voor één omhooggehouden en als je de enige was die bood was het voor jou, anders werd er geloot met een soort bingo op de laptop van de organisatrice. Dat maakte het spannend, sommige vrouwen veroverden complete garderobes terwijl anderen hun favoriete stukken aan hun neus voorbij zagen gaan. Ik 'scoorde' een blouse, cashmir truitje, lange stoere rok, een witte warme shawl, een paar rode schoenen die zus oudetruttenschoenen vond maar die me uitstekend passen en het topstuk een lange grijze wollen jas van het merk Gestuz (twee ontwerpsters uit Denemarken die helaas wel heel veel gebruik maken van anorexiamodellen). Daarvan was ik niet de enige biedster en na afloop werd me er maar liefs €75 voor geboden en alhoewel ik het geld goed zou kunnen gebruiken heb ik de 'trofee' gehouden als verjaardagscadeau en 'm meteen aangetrokken.
Ook zus viel in de 'prijzen' en ging naar huis met een mooi zomerrokje, een donkerroodpaars handtasje, een tricotjurk en nog iets wat zelfs nog niet gepast was maar waarop degene die het eigenlijk had willen hebben niet 'bood' en wat heel goed bleek te passen en ook maar meteen gedragen.

Zoveel kleding tegelijk schafte ik alleen in vroeger tijden aan als student modevormgeving op de academie. De stukken die ik nu heb blijven intact maar ik krijg na zo'n bijna 20 jaar toch weer vervolgideeën op mijn eindexamenproject waarin ik heel veel kleding 'verbouwde' tot geheel nieuw en anders en wat hedentendage upcycling heet.

Met tassenvol (we kregen ook nog een tasvol presentjes mee) als echte shopaholics voegden we ons weer bij man(nen), zoon en ouders die een leuke middag hadden gehad in het spoorwegmuseum en vierde de rest van mijn verjaardag met lekker (biologisch) eten bij Springhaver om vervolgens weer met boekenweekgeschenk als treinkaartje terug naar huis te gaan. Daar had ik gelukkig de croissantskruimels in bed al verwijderd en kon ik me geheel en al aan aan mijn cadeautjes wijden. Van man bloemen, verse- en eko-kruidenzaadjes, het kookboek 'La Cucina Verde' met geweldige groenterecepten en illustraties en nog mooiere tekeningen gebundeld tot boekje van zoon. Van ouders mooie dahlia's om zelf op te kweken en een boekje erover de verschillende soorten daarvan. En van zus het boek Internetgodinnen zodat ik me kan gaan verdiepen en wie weet voorbereiden op het misschien ooit openen van een webshop. Mijn nieuwe jaar is begonnen, lente en eigenlijk alweer een beetje te warm voor die prachtige, nieuwe, lange, duurzaam verworven robemanteau. Ik voel me zeer verwend.