"Zojuist heb ik mijn zoon naar bed gebracht en voorgelezen uit een spannend boek over Dolfje Weerwolfje en 'm verzekerd dat weerwolven niet bestaan maar echte wolven wel, alleen niet in Nederland, althans niet buiten de dierentuinen. En dan vind je in je email het laatste bericht met onderwerp:
"De wolf is in aantocht".
Jaren geleden heb ik twee wolven in het wild gezien. Ik was op weg met mijn partner in een huurauto in zuid Turkije. Het was winter en we reden van de kust de bergen in waar het steeds witter en kaler werd en de weg zowat verlaten. Heel af en toe een andere auto. Ineens zaten er twee grote 'herdershonden' midden op de weg en wilden van geen wijken weten. Ze aten een prooi en keken ons dreigend aan met gele ogen terwijl wij zachtjes passeerden. Ook begonnen ze te grommen en één kwam dreigen op ons af om de prooi te beschermen waarschijnlijk. Door die ogen drong het ineens tot me door dat dit geen honden waren maar wolven. Ik bleef gebiologeerd kijken en terwijl een beetje stamelen; "dat zijn geen honden, dat zijn wolven". Ik was zo beduusd dat ik er pas vijf minuten later aan dacht dat je daar dus een foto van zou kunnen maken, gewoon heel veilig vanuit de auto.
Het lijkt me ook geweldig om in een land te wonen waar je het wolfgehuil in de verte hoort. Maar ik zou niet graag zonder het omhulsel van een auto weer eens oog in oog staan met een wolf. Laten we ons in Nederland inzetten voor de bescherming van de vos die qua maat veel beter in ons land past en die tegenwoordig weer bejaagd wordt."
De discussie is sinds een dag of tien weer opgelaaid en de vraag is nu niet meer 'is de wolf welkom?' maar 'wanneer komt ie en hoe overleefd ie dan het best? Daar heb ik natuurlijk helemaal geen verstand van en haal uit de discussie wat ik er het liefst uithaal:
Stop de jacht, de natuur zal zichzelf regulieren als de wolf zich hier vestigt!
Hier wil ik graag in geloven. Morgen stemmen. Partij voor de Dieren, al zou ik het liefst drie stemmen mogen uitbrengen, ook nog 1x Groenlinks en 1x SP. Ook al schijnen ze elkaar allemaal niet te kunnen luchten denk ik dat die drie gezamenlijk toch bijna al m'n idealen nastreven. Jammer dat er maar 1 hokje rood mag.
Zoon en ik zijn inmiddels in het zesde boek van Dolfje Weerwolfje begonnen en nu leest ie zelf nog wat door voordat ie gaat slapen. Zo spannend dat zelfs een kind met (waarschijnlijk, hij wordt binnenkort getest) dyslexie ervan gaat lezen.
Dus laat toch maar komen die wolf.
2 opmerkingen:
Klinkt spannend zo'n wolvenavontuur. Ik organiseer kinderfeestjes in het bos. En daar gaan we op jacht naar de weerwolf die dan de vader of moeder blijkt te zijn. Reuzespannend. Wolven hebben zich genesteld in ons collectieve geheugen als symbool voor angst maar ook fascinatie. Een wolf in Nederland is natuurlijk leuk. Maar stel dat die echt een spelend kind in het bos te grazen neemt. Het land zou te klein zijn.
Leuk Marieke! Maar ik ben het heel erg met Bart eens, ik heb een stukje gelezen in een Heemkroniek van middenlimburg (de goeie verwijzing volgt binnenkort :), over de 'laatste dagen' van de wolf in Midden-Limburg - door de druk op hun leefgebied vielen ze eenzame kinderen aan. In een zomer zijn er toen (uit mijn hoofd) 7 kinderen weggevoerd (en gedood) of aangevallen. Dit was rond 1811 (ook weer uit mijn hoofd :) en toen woonde er veel minder mensen in Nederland.
Ik denk dat de ophef en de beschermmaatregelen voor schapen en ander vee grote maatschappelijke kosten met zich mee zullen brengen, mocht de wolf in NL komen.
Een reactie posten