aapjes

Het is natuurlijk moeilijk te verantwoorden om andere wezens uit hun natuurlijke omgeving te halen en te 'exposeren' maar in Apenheul in Apeldoorn lopen zowat alle dieren los en de dieren in hokken zitten er ook ruim bij dus heb ik hier echt het gevoel dat de bewoners zich er prima 'thuis' voelen. Het was dan ook erg leuk om hier een kijkje te nemen en zus, man, zoon, vriendje van zoon en ik maakte dankbaar gebruik van de NS-kortingsactie.
(Voor wie 'm gemist heeft, kortingsbon zat bij de laatste 'spoor' en is nog geldig tot eind juni.)

Na een uur waren we zeer toe aan onze broodjes en koffie die daar geschonken wordt in 'composteerbare' bekers. Alhoewel er speciale afvalbakken zijn om plastic flesjes in te zamelen is er helaas geen bak voor het composteerbare afval en dat gaat dus bij het restafval. Daarom kwam mijn doortastende zus op het idee om dezelfde beker nog een keer te gebruiken voor een tweede ronde en bedachten we ons dat dit composteerbare afval vast sneller afbrak ook tussen het gewone afval en dan toch een klein beetje minder 'berg' zou veroorzaken.

Na zoveel gedachten hierover ben ik maar niet meer gaan kijken en navragen hoe het zat met de dier-/milieuvriendelijkheid en het fairtrade aandeel van de aangeboden etenswaren. Dat bewaren we voor een volgende keer. We waren namelijk precies op tijd voor de Gorillashow. In een heus openluchttheater (de buitjes waren gelukkig net heel licht) zitten de gorillas met de gehele groep voor het publiek op hun groene eiland.

Als beloning hiervoor krijgen ze allerlei vegetarisch lekkers, zoals wortels, appels, komkommer en walnoten en daar komen ze graag even voor zitten. Ondertussen onderhielden de verzorgers ons met allerlei wetenswaardigheden over deze groep en gorilla's in het algemeen. Na veel gelach, oh's en ah's omdat de kleine aapjes, o zo zielig, niet op tijd bij de lekkere noten konden komen, vertelde de verzorgers over een leefgebied van gorilla's in Congo dat verloren gaat vanwege het delven van coltan, een stof die gebruikt wordt in mobiele telefoons. En dat terwijl die stof weer gewoon gehaald kan worden uit oude mobieltjes. Alleen in Nederland schijnen er al drie keer zoveel mobieltjes te zijn dan er gebruikt worden dus zaak om ze zo snel mogelijk te laten recyclen zodat die coltanmijnen niet nog meer gebied in beslag gaan nemen. Meer info en het adres om je mobiel naar toe te zenden vind je hier:
http://www.apenheul.nl/apen-en-natuur/ape-campaign/

En meer info over duurzaamheid in Apenheul hier:
http://www.apenheul.nl/apen-en-natuur/duurzaamheid/

En dan hoop ik dat ik over een paar maanden weer net als deze dames met een grote zware camera kan fotograferen. Ik schiet mijn plaatjes nu alweer ruim een jaar met m'n kleine snapshotcamera.

Woensdag wordt ik geopereerd aan rechterpols en onderarm. Ik zal dan voorlopig een poos niet kunnen bloggen, tekenen, beeldbewerken, koken, twitteren en andere handvaardigheden verrichten.

Gelukkig ligt er al een stapel goede boeken klaar net als een stapel goede films. Tot later.