pannenkoekwandeling en bloementaart

Een stuk trager dan ik zou willen maar toch gestaag gaat mijn conditie weer enigszins vooruit sinds mijn polsoperatie drie maanden geleden. We wandelden vandaag zo'n 8 á 10 km Pieterpad en Lingepad met pauze bij de Duivelsberg voor een pannenkoek met spinazie en gedroogde tomaatjes.
Voorheen stond op de kaart en/of website dat ze er biologisch meel gebruikten maar dat is nergens meer terug te vinden. Wel zijn de prijzen gestegen alsof alle ingrediënten er nu biologisch zijn maar dat staat nergens vermeld dus zal dat wel niet zo zijn. Jammer, het was lekker maar ik had er nog meer van genoten als ik zeker had geweten dat de kip die het ei produceerde een fijn scharrelend leven heeft en de koe waarvan de melk komt lekker buiten onbespoten gras met klaver graast. Welk pannenkoekrestaurant garandeert dit?
Daar kom ik een volgende keer graag in de buurt wandelen en pauzeren.
Na die 8 á 10 km was het gedaan met mijn energie, ondanks de pannenkoek, en diende de regenbui zich aan die eigenlijk al uren eerder zou beginnen en mochten we terug met de bus.
En nu heeft nog steeds niemand trek. Zelfs niet in het taartje wat ik gisteren bij de 'dahliajam' verzon met de ingrediënten die nog in huis waren.

Smelt ca. 112 g margarine met ca. 80 g santen (geconcentreerde kokoscrème) in een kom in de magnetron. Voeg ca. 100 g basterdsuiker en een zakje vanillesuiker toe en 2 eieren. Klop lang tot het schuimig is en spatel hier ca. 170 g zelfrijzend bakmeel en de rasp van 1 citroenschil door en (omdat ik geen bloemetjes had) wat fijngeknipte verse lavendelblaadjes. Doe het beslag in een ronde bakvorm en bak ca. 30 minuten in de oven op 165°C. Snijdt de taart dwars doormidden als het enigszins is afgekoeld en besmeer rijk met dahliajam. Bovenkant er weer op en ook daarop een rijke laag jam die als het goed is de cake intrekt. Decoreer evt nog met wat eetbare bloemetjes (ik had alleen wat ienie-mini rode-basilicum-bloempjes die overigens wel intens geuren). Eet smakelijk.