Ineens slingerde er van de week een oude zelfgemaakte kalender op de tafel. Daarop had ik allemaal eigen tekeningen en inspirerende vondsten geprint. Het was begin november 2004 en Theo van Gogh was vermoord. Ik wist me eerst geen raad met mijn gevoel hierover maar al gauw vond ik beelden en ideeën om het te kunnen uiten. Ik begon in het wilde weg te breien en begon met een geweer. De bedoeling was om een stapel slappe 'wapens' te maken om mijn verbazing en walging over geweld te verbeelden. Bij het zoeken naar brei-instructies en patronen kwam ik deze muts tegen die ik erg bij dat project vond passen. Heel erg raar, zacht van kleur en leuk om zelf te maken maar wel gewoon een bivakmuts! (En nee, in 1978 waren de makers van dat boek vast nog niet bekend met hippe moslima's.)
Nou is breien dus helemaal niet mijn ding en is de stapel slappe wapens nooit gegroeid. Zoon vond het gebreide geweer een lekker knuffeltje en het slingert hier vast nog ergens rond, net als die kalender waarop ik toen dit plaatje zette en ik er vaak naar kon kijken.
Breien is op het moment weer hartstikke hot dus maak deze muts in leuke 'Stoere-Vrouwen-Groen-en-Roze'. Zit vast lekker warm bij bijvoorbeeld een winterse guerilla gardening actie. ;-)
7 opmerkingen:
Geweldig zeg, en ook bijzonder, hoe een muts uit 1978 in 2011 totaal andere associaties oproept. En tegelijk ook heel erg 'van nu' is!
p.s. Maar ik geloof toch niet dat ik eraan begin,ik zie mezelf zo niet iedere ochtend op de fiets de kinderen naar school brengen..... ;-)
Die is in ieder geval heerlijk warm!
Wel kekke kleurtjes!
das voor op de brommert, voor onder je helm
Ik moest erg lachen om je knuffelgeweer. Stel je elke idioot met een kalasjnikov eens voor met een door jou gemaakt exemplaar. Wat zou de wereld mooi zijn :)
ik zou hier toch graag de patroon van willen hebben. dit is en hip! en het is ideaal voor het winterrijden op de motor (Voor echte diehards zoals ik die breien en motorrijden ;) )
Een reactie posten