donderdag 27 juni 2013

trakteren

Morgen nog 1 dagje school en dan is het al zomervakantie. Daar midden in is zoon jarig en dat vierden we vandaag vast op school. We maakten een variant op de traktatie van vorig jaar. Dit keer een plantaardige chocolademuffin met kers. En zoon nam de helft van het maken voor z'n rekening. We gebruikten 350 g zelfrijzend bakmeel, 1tl wijnsteenbakpoeder, 50g cacaopoeder, ca. 150 ml amandelmelk, 150 ml vruchtensap en 100 ml zonnebloemolie. 20 minuten bakken op 170℃ in een bakvorm met 24 kleine muffingaatjes en laten afkoelen. Daarover een glazuur van poedersuiker met een paar druppels diksap en water en als laatste, een verse kers.

vrijdag 21 juni 2013

oerrr

Natuurmonumenten probeert alle kinderen naar buiten te krijgen, de natuur in. En als die kinderen dan niet weten wat ze daar moeten doen, bijvoorbeeld omdat ze dat nooit geleerd hebben achter de tv, computer en nintendo, dan kan je inspiratie opdoen en je aanmelden bij OERRR. Speeltips, activiteiten, opdrachten op kaarten, noem maar op. Dat vond ik natuurlijk hartstikke leuk en meldde zoon meteen aan, want zelfs wij kunnen nog best wat tips krijgen om buiten te gaan doen, zoals bijvoorbeeld; 'Spring eens over een slootje'. Maar dan willen we er niet zo uit komen te zien als het jongetje op de poster die OERRR wil. Zoon en ik zagen die posters overal hangen en hadden er los van elkaar een mening over. Zoon dacht dat de jongen expres met chocolademelk had geknoeid en ik zag een gestyleerde versie van een kind dat zogenaamd genoot van een modderbad en de opdracht erbij had gekregen er eens flink bij te grijnzen. Nou weet ik uit ervaring dat een beeldende boodschap het best werkt als je flink overdrijft of juist alles weglaat om alleen het onderwerp te laten spreken.
Boodschap gelukt zou je dus zeggen. Op mij werkte het averechts en dacht ik iedere keer weer bij het langsfietsen: 'daar heb je dat vieze joch weer'. Zouden anderen ook zo naar zo'n poster kijken? Of zouden ze zich of hun kind juist meteen aanmelden? Want dat is toch eigenlijk de bedoeling. Lekker het hele jaar en in ieder geval de hele zomer naar buiten.
Ik merk bij het bekijken van de foto's die ik ervan maakte dat ik alweer wat milder wordt. Misschien had deze jongen echt lol (buiten) en heeft de stylist(e) helemaal niet met een kwast de modderdruppels op zijn gezicht aangebracht.

woensdag 12 juni 2013

seitanexperiment

Al lang was ik van plan om seitan te leren maken. Vooral na onze kennismaking met Zhai Cai, de plantaardige Boedhistische keuken in China. En met het helemaal niet moeilijke recept van Ivo op de inspirerende blog van Suzette vond ik eindelijk glutenmeel bij de de Witte Molen, liet het nog enkele weken in de kast liggen en ging aan de slag. Ik gebruikte 250 g glutenpoeder,  1 tl tandorikruiden en 1tl paprikapoeder en ca. 200 ml water om een flinke bonk deeg mee te kneden, sneed het in blokjes omdat ik er saté mee wilde maken en kookte het een uur in een flinke pan kruidenbouillon. Vervolgens liet ik het lang marineren in een marinade van zoute soyasaus, gemalen koriander, een fijn gesnipperd uitje, gehakte knoflook, geraspte palmsuiker, citroensap en een beetje zonnebloemolie. Het zag er prachtig uit en de smaak was erg goed maar of het nou aan de te grote hitte van de barbecue lag of aan ik weet niet wat, de stukjes aan de stokjes verbrandden bijna direct en de binnenkant bleef kauwgum. Gelukkig hadden we ook in olijfolie met citroensap, knoflook, peper, zout en veel verse koriander gemarineerde aubergineplakken, stokjes groente en stokjes vegetarische balletjes met groente, heerlijke dipsaus, veel brood, meloen en frietjes dus de bbq was gered.
Omdat seitan van 250 g glutenmeel een enorme hoeveelheid oplevert en ik maar de helft had gebruikt voor de satéstokjes probeerde ik het de volgende dag in de wok te bakken. Ook dit keer kreeg ik het niet krokant. De smaak was wel weer goed, vooral in combinatie met paksoi maar de seitan bleef een beetje kauwgumachtig. Jammer, hiermee ga ik nog geen vleeseters bekeren. Dat wordt een hoop geëxperimenteer nog de komende tijd. Als iemand me van tips kan voorzien hoe ik seitan knapperig en 'gaar' krijg dan hoor ik het graag.

vrijdag 7 juni 2013

zomerjurkje

Deze week zag ik eindelijk mijn zonder-patroon-snel-in-elkaar-geflansd-jurkje zoals het bedoeld is; zonder lange mouwen t-shirt eronder, zonder lange broek eronder en  zonder vest en jas erover. Het stukje stretch jeans en de rits vond ik in de nog steeds enorme voorraad materiaal wat eerst op moet en was te klein voor het patroon wat ik in gedachte had. Dus vormde ik het zo goed als het ging met spelden op mezelf, knipte weg wat er niet toe deed, maakte daar de banden van en liet de lock- en naaimachine hun werk doen. De onderkant is de zelfkant van de stof, om de één of andere rede rekt deze stof in de lengte ipv de breedte, en hoefde ik van mezelf niet verder af te werken. Een luie-naaister-jurkje.
De eerste twee foto's zoals ik het zag terwijl ik het jurkje aanheb en omdat het in dit geval ook best leuk is om te zien hoe het nou echt zit, twee foto's van man.


donderdag 6 juni 2013

yogafestival

Mijn eigenlijke idee ooit, alweer ruim drie jaar geleden, was een weblog te maken over een groene levenshouding en vooral hoe dat leuker kan. Ik schrijf en illustreer dus vooral over mijn streven om zo duurzaam mogelijk te leven zonder geitenwollensokken-imago.
(Al kan ik me best hele leuke en interessante toepassingen voor geitenwol bedenken)

'Is Yoga dan niet geitenwollensokkerig? Beetje zweverige types toch? Baghwan, transedingetjes……..'

Anno 2013 hoor je soms echt nog steeds dit soort reacties. Ooit heb ik zelf ook zo over gedacht maar dat was ruim 25 jaar geleden en wat later nam ik zelf yogales met een paar tussenstops vanwege verhuizingen en nu volg ik alweer een aantal jaar wekelijks yogales volgens de dynamische Hathamethode bij een docente die het lukt me de leer lekker nuchter te laten beleven. Beide-benen-op-de-grond-yoga (en soms op één been) dus voor mij en het helpt me werkelijk om wat vaker in het hier en nu te zijn, geen honderden dingen tegelijk te willen doen en denken en jawel, echt, ik wordt er milder van. Het lukt me zowaar de laatste tijd (jaren?) niet meteen rechtsomkeert te maken bij het tegenkomen van zaken waar ik het niet mee eens ben maar om het aan te horen, door te nemen en er de dingen uit te pikken waar ik wel wat aan heb of belangstelling voor heb. (Of begin ik gewoon oud en wijs(wijzer) te worden? ;-))

Het imago van Yoga is natuurlijk allang veranderd en staat in de belangstelling van velen en dat was ook goed te zien en merken tijdens het Yoga Festival Nijmegen waarvan afgelopen weekend de eerste editie plaatsvond. En meteen succesvol want geen zaal waar workshops en lezingen waren was leeg maar overvol en je moest dan ook ruim van te voren aanwezig zijn om een plekje te veroveren. Ik mocht naar een aantal inspirerende workshops in ruil voor een vrijwilligersfunctie als kassajuf en zus trakteerde zichzelf die zaterdag op een op een dagkaart. We begonnen met een lesje Iyengar yoga met de duidelijkste instructies ooit over hoe welke spier te spannen om stap voor stap in de houding, Asana in yogataal, te geraken. Het leek er zelfs op dat mijn rechterpols er wat soepeler van werd dus ik denk dat ik deze zomer een introductiecursus bij Sadhana ga plannen. Helemaal fris en vitaal doken we erna meteen in de hormoonyoga. Een heuse happening in een grote zaal vol vrouwen van jong tot oud en één man, die er geen problemen mee had dat de oefeningen vooral de vrouwelijke hormonen aanspraken, geleid door een kleine charismatische vrouw. Het was een cyclus opeenvolgende bewegingen die je niet zomaar onthoudt maar zus vond de oefeningen van dezelfde dame op youtube.

Tijd voor free organic Yogitea, geschonken in eigen beker om de afvalberg te beperken, en pittige Indiase tomatensoep. Daar kregen we het warm van en dat was nodig want die eerste dag was het weliswaar droog maar ook flink koud. We bekeken alle stands op de markt en ik kocht zowaar iets nieuws. Een yogabroek van biokatoen zonder elastiek in de taille, dus ooit meer buikpijn na de oefeningen. En een paar bamboesokken. (Waarvan de volgende dag nog twee paar want ik wil ze niet meer uit en soms zullen ze toch echt in de was moeten) In die broek meteen de volgende workshop gevolgd. Van een man dit keer. Eén met veel gevoel voor theater en een stuk prestatiegerichter (don't try this at home!). Even wennen maar ook weer heel leuk en leerzaam. Het thema van deze les: Mudra's, Standen van de hand om je meditatie mee te verdiepen. Gymnastiek en gebarentaal. Mooie combinatie. Na de les ontdekte zus en ik dat in iets andere context ze ook kunnen dienen als vervanging van enkele obscene gebaren. ;-) Ik hoop dat het me lukt daar een tekening van te maken voor een later blogje. We hadden weer pauze met thee en hartige taart en een notengehaktbal, de eetkraampjes verzorgden vegetarisch eten. (Lekker maar ik miste nog een geheel plantaardige catering, volgend jaar Mevrouw de Boer erbij?) Nog een extra kopje thee om warm te blijven en op naar een lesje 'maangroeten'. Deze serie kende ik nog niet en kan ik ook nog niet helemaal onthouden maar gelukkig kregen we van de juf een kaartje mee met tekeningetjes van de reeks bewegingen en die vond ik ook weer terug op haar site.

De tweede dag begon ik met een workshop 'yoga en schrijven'. Het was gezellig en inspirerend al had het van mij ietsje meer yoga en ietsje minder schrijven mogen zijn, maar het voelde heel toepasselijk voor deze blog. Na een heerlijke medewerkerslunch was ik de rest van de dag de kassajuf en dat was zeker geen straf buiten in het zonovergoten buurtpark. Met de opgedane kennis en ervaring uit de zelf gevolgde lessen was het een stuk eenvoudiger de gasten te adviseren en aan kaartjes te helpen en hoe later hoe verscheidener het publiek. Steeds meer buurtbewoners zonder yoga-ervaring wilden toch wel graag iets proberen en de mogelijkheden in de try-out tent werden met nieuwsgierigheid benut. In de laatste minuut voordat de kassa sloot werd nog snel het laatste kaartje verkocht. Het festival werd afgesloten met een optreden van Indiase danseressen die een Bollywood- en twee klassieke tempeldansen lieten zien.
Het was een mooi weekend. Best 'groen' ook, maar vooral heel leuk.
Op naar een volgende editie. Ik heb er nu al zin in.

Het Yoga Festival werd neergezet door een team idealistische en bevlogen initiatiefnemers die er zelf veel tijd en geld instaken. Een professioneel opgezet, succesvol, voor herhaling vatbaar festival. Mede mogelijk gemaakt door een enorme groep vrijwilligers. Toegankelijk voor veel verschillende mensen en betaalbaar. Nog wel. Het zou mooi zijn als daar in de toekomst geen hek omheen hoeft, dat je er vrijblijvend kunt komen kijken en het je geen rib uit je lijf gaat kosten om eraan deel te kunnen nemen. Er is duidelijk behoefte aan zo'n festival.
Nijmegen kan trots zijn op zulke expertise in de stad en het zou heel mooi zijn als de gemeente daar ook een bijdrage aan zou willen leveren.