dinsdag 29 maart 2011

katjes en salamanders

Bij buitenBSO Struin leert zoon waar en hoe je de natuur kunt bestuderen en zo nam hij ons mee op excursie naar een poeltje waar bijzondere salamanders leven. Ook heeft hij geleerd hoe je ze kunt vangen en vastpakken (met natte handen, zo beschadig je geen huid, en natuurlijk niet knijpen maar je vingers losjes eromheen). We hadden een potje meegenomen om ze goed te kunnen bekijken voor ze weer teruggezet zijn in hun poeltje. Op de foto's zie je de kleine watersalamander en de kamsalamander die beschermd is en te herkennen aan de kam op de rug van kop tot staart en een gevlekte onderkant.


Het stikte er overigens ook van de kikkers en padden en gigantisch dikke hommels.
Vervolgens hebben we de rest van de omgeving verkend en vond ik deze mooie katjes.
Weet iemand welke (waarschijnlijk heel bekende) boom dit is?

dansende koeien

Alweer een paar dagen is dit filmpje van Wakkerdier op youtube te zien.
Koeiendanspremière 2011 heet het en naast de life bloesemexplosie op het moment overal om me heen het leukste lentebeeld wat ik tegenkwam. Alleen jammer dat deze geweldig natuurlijke blije koeien die weer voor het eerst buiten komen na de winter geen horens meer hebben. Dat zou het ideaalplaatje van alle koeien naar buiten en een zo koezijn mogelijk leven kompleet maken.

zaterdag 26 maart 2011

lentelezen op het 'veldje'

Afgelopen week heb ik naast het bezigzijn met belastingaangifte en andere saaie dingen die de moeite niet waard waren om over te berichten zitten lezen. Terwijl zoon zich vermaakte met huttenbouw, voetbal, rivier-aanleg met de waterpomp en schommelen zat ik lekker in de lentezon met de laatste hoofdstukken van Groen, goener, groenst, een vermakelijk verslag van een jaar steeds duurzamer leven geschreven door de Canadese journaliste Vanessa Farquharson. Drie jaar geleden begon ze haar dagelijkse groene veranderingen te noteren in het blog: Green as a thistle (groen als een distel) en gaat daarin soms verder dan dat ik met mijn eigen groene gedoe ooit zal gaan. Over andere dingen verbaas ik me juist weer zeer omdat zij haar vooroordelen omver moet gooien waar ik ze nog nooit heb gehad maar het leest als een trein, zet je vaak aan het denken en moet je er net zo vaak om lachen. Aanrader voor iedereen die zijn/haar eigen duurzaamheid eens onder de loep wil nemen, al dan niet met een knipoog.
Ik had het boek gewoon uit de bieb en er dus geen extra papier aan verspild.

Vervolgens las ik op dezelfde plek, het leukste speeltuintje van Nijmegen en maar een paar straten verderop, het veldje, het boekenweekgeschenk van Kader Abdolah De Kraai. Wow, wat een prachtig taalgebruik en herbeleving van mijn eigen taal Nederlands krijgen we weer van deze geweldige schrijver. Ook hier kan het woord trein weer worden toegevoegd maar dan voor hoe het boek op gang komt door de taal. Als een ouderwetse trein zich in gang zet. En af en toe heb ik even pauze nodig op een 'stationnetje' om die taal en de optimistische droevenis te laten bezinken in mijn brein.

Ik denk ook vaak nog aan Vaslav van Arthur Japin, eigenlijk ook alweer zo'n boek wat geen extra aanbeveling behoefd. Dat is al één van de best verkochte en gelezen boeken van de laatste tijd maar ook wel heel erg mooi. En Vaslav hield dan misschien wel op met dansen en zorgde zijn 'dwaasheid' of geestesziekte zijn omgeving voor onbedoelde problemen, hij was wel vegetarisch, net als zijn schrijver. Waarschijnlijk met allebei hun eigen mooie redenen. Ik weet niet meer zo goed waar ik Vaslav heb gelezen. Veel in bed en onderweg in de trein voor het grootste deel.
Maar buiten lezen heeft toch wel mijn grote voorkeur, vooral met een lekker zonnetje.

dadel-kokos-sinas-cake

Tussen het houtsnijden door had zoon best even tijd om mijn dadel-kokos-sinas-cake te proeven en hij is goedgekeurd.
Mix 160g zachte margarine met 150 rietsuiker en een snufje zout. Voeg 2 eieren toe en mix lang op de hoogste stand. Roer daar 250 g zelfrijzend bakmeel, zo'n 75 g gehalveerde en ontpitte dadels, 30 g geraspte kokos en de geraspte schil van een hele sinaasappel door.
Bak 45 minuten in de oven op ca, 175 °C.
Proef de eerste plakken als de cake nog lauwwarm is bij voorkeur met een zelfgemaakte zaterdag-cappuccino (man en ik) of groenethee met citroen en pietsje honing (zoon).

maandag 21 maart 2011

duurzaam kledingruil-verjaardagsweekend


Eén van de leukste, duurzaamste en spannendste manieren om aan 'nieuwe' kleren te komen heb ik afgelopen zondag in Utrecht mogen meemaken bij een Kledingruilparty van Little Green Dress. Je duikt van te voren in je kledingkast en haalt eruit wat je zelf niet (meer) past of bij een totaal andere periode uit je leven hoort, controleert het op schoon en heelheid en neemt het mee. Daar wordt het gesorteerd en opgehangen en sta je even later met een vrouw of vijftig te passen en elkaar van advies te voorzien. Tussendoor drink je een lekker kopje biologische thee of een smoothy. Er waren ook kleine cupcakes te koop voor een heel schappelijk prijsje en leuke 'shops' die zich er presenteerde zoals de Hupshop uit Rotterdam.

Op de website van voor de Wereld van Morgen stond een blogje over het afgelopen duurzame kledingruilfeest en er waren twee kaartjes te winnen voor de leukste reactie. Nou was ik net toevallig jarig die zondag en GroenGedoe binnenkort ook. Iets 'nieuws' moet kunnen als je het ruilt en past goed bij mijn voornemen zo min mogelijk nieuwe spullen, kleren en materiaal aan te schaffen. Dat beschreef ik in een mailtje en werd de gelukkige winnaar van de prijs.
Dus zo stond ik samen met zus te passen en kregen we nummer 003 en 026 op een houten plankje om te kunnen bieden en dat deden we met groot succes.
De uitgekozen kledingstukken en accessoires werden één voor één omhooggehouden en als je de enige was die bood was het voor jou, anders werd er geloot met een soort bingo op de laptop van de organisatrice. Dat maakte het spannend, sommige vrouwen veroverden complete garderobes terwijl anderen hun favoriete stukken aan hun neus voorbij zagen gaan. Ik 'scoorde' een blouse, cashmir truitje, lange stoere rok, een witte warme shawl, een paar rode schoenen die zus oudetruttenschoenen vond maar die me uitstekend passen en het topstuk een lange grijze wollen jas van het merk Gestuz (twee ontwerpsters uit Denemarken die helaas wel heel veel gebruik maken van anorexiamodellen). Daarvan was ik niet de enige biedster en na afloop werd me er maar liefs €75 voor geboden en alhoewel ik het geld goed zou kunnen gebruiken heb ik de 'trofee' gehouden als verjaardagscadeau en 'm meteen aangetrokken.
Ook zus viel in de 'prijzen' en ging naar huis met een mooi zomerrokje, een donkerroodpaars handtasje, een tricotjurk en nog iets wat zelfs nog niet gepast was maar waarop degene die het eigenlijk had willen hebben niet 'bood' en wat heel goed bleek te passen en ook maar meteen gedragen.

Zoveel kleding tegelijk schafte ik alleen in vroeger tijden aan als student modevormgeving op de academie. De stukken die ik nu heb blijven intact maar ik krijg na zo'n bijna 20 jaar toch weer vervolgideeën op mijn eindexamenproject waarin ik heel veel kleding 'verbouwde' tot geheel nieuw en anders en wat hedentendage upcycling heet.

Met tassenvol (we kregen ook nog een tasvol presentjes mee) als echte shopaholics voegden we ons weer bij man(nen), zoon en ouders die een leuke middag hadden gehad in het spoorwegmuseum en vierde de rest van mijn verjaardag met lekker (biologisch) eten bij Springhaver om vervolgens weer met boekenweekgeschenk als treinkaartje terug naar huis te gaan. Daar had ik gelukkig de croissantskruimels in bed al verwijderd en kon ik me geheel en al aan aan mijn cadeautjes wijden. Van man bloemen, verse- en eko-kruidenzaadjes, het kookboek 'La Cucina Verde' met geweldige groenterecepten en illustraties en nog mooiere tekeningen gebundeld tot boekje van zoon. Van ouders mooie dahlia's om zelf op te kweken en een boekje erover de verschillende soorten daarvan. En van zus het boek Internetgodinnen zodat ik me kan gaan verdiepen en wie weet voorbereiden op het misschien ooit openen van een webshop. Mijn nieuwe jaar is begonnen, lente en eigenlijk alweer een beetje te warm voor die prachtige, nieuwe, lange, duurzaam verworven robemanteau. Ik voel me zeer verwend.

donderdag 17 maart 2011

groen netwerk gedoe

Om meer gelezen te worden begon ik zo'n twee maanden geleden te twitteren en dat is weer een wereld op zich naast bloggen. In die korte tijd is mijn 'groene' netwerk enorm uitgebreid en ik laaf me aan de gigantische hoeveelheid nieuws en nieuwtjes op het gebied van duurzaamheid, natuur, educatie, recycling, ekorecepten, fairtradewinkels en noem maar op. Maar het blijft beeldscherm en 'echte' mensen met groene interesses zijn ook heel prettig om te leren kennen dus zat ik gisteravond (alweer) in Arnhem bij Greendrinks Gelderland waar over fair, biologisch, verantwoord en duurzame bereid, (her)gebruikt en gepromoot voedsel werd gepraat. Verassend om te zien dat koffieprut tot 'compost' voor oesterzwammen kan dienen. zie GRO. En nog leuker tot 'wegwerp'bakjes geperst kunnen worden die gbruikt worden om chocola mee te verpakken en heerlijk naar koffie ruiken. zie Sprout

Tussen en na de presentatie was er de tijd om andere bezoekers te spreken en er werd genetwerkt dat het een lieve lust was. Weinig tijd om de kat uit de boom te kijken zoals ik voorheen gewend was. Ik merk dat mijn verlegenheidsgrens steeds lager wordt en ik het mezelf niet meer kwalijk neem dat ik nog geen 'elevator pitch'-wonder ben. Dat levert leuke gesprekken op en zo leerde ik gisteren interessante mensen kennen die zich o.a. bezighouden met duurzaam schoonmaken, urine recyclen tot meststoffen op festivals, woondecoraties maken van biologische stoffen en verven, de Partij voor de Dieren vertegenwoordigen en dromen van een eigen zelfvoorzienende en duurzame herberg in de Pyreneeën. Leuke avond en misschien weer een stukje dichterbij een baan waarbij mijn Groen Gedoe van pas gaat komen.

woensdag 16 maart 2011

stoere vrouw

Na de warmetruienwinkeldagactie in februari ben ik lid geworden van de Stoere Vrouwen.
Op de site staat de tekst: "Wij StoereVrouwen genieten van het leven. Maar houden ook rekening met mens, dier en natuur. Dat vinden wij nou stoer: iemand die zich niet zomaar van alles laat verkopen."
Stoere vrouwen gaan op pad om bijvoorbeeld te checken hoeveel horecagelegenheden biologische en/of fairtradeproducten bieden, een kooplegeractie houden om te kijken waar je terecht kan voor biologisch katoenen kleding of bijvoorbeeld om te kijken waar winkeliers hun deuren dicht doen in de kou om de warmte binnen te houden.
Eigenlijk was ik al heel erg lang stoerevrouw, ik wist alleen nog niet dat die naam daar bij hoorde. En ik had ooit gedacht me daarvoor met een 'leger' te zullen inlaten.

En wie A zegt wordt nieuwsgierig naar B dus melde ik me aan bij regimenten Nijmegen, nog wel een heel klein clubje en ook bij Arnhem die al erg actief zijn.
Begin van de maand was daar een kennismakingsborrel en gisteravond de eerste 'vergadering' waar meteen een groepsfoto gemaakt werd in 'legeroutfit' bestaande uit een roze wollen baret en overals, jasjes, rokjes en jurken in legergroen met roze stiksels en knopen en het stoerevrouwenlogo. Ook van binnen is alles prachtig afgewerkt met roze biesjes en roze zakken.


Die kleding is ontworpen door Studio JUX die eco en faire kleding produceren. Ze werken met respect voor het milieu. Alle kleding wordt gemaakt van duurzame stoffen. Studio YUX gebruikt alleen gecertificeerde stoffen óf textiel die ze direct op de lokale markt in Nepal inkopen. Ook de productie en de verpakking is doordacht. Studio JUX wil ook goede arbeidsomstandigheden voor iedereen die is betrokken bij de productie. Alle artikelen worden gemaakt in Nepal onder gecontroleerde en eerlijke condities.
Ik heb een jurk en een roze baret meegekregen en ben nu klaar voor actie mocht ik opgeroepen worden.
De groepsfoto is binnenkort te zien op stoerevrouwenarnhem.nl.http://www.stoerevrouwenarnhem.nl

dinsdag 15 maart 2011

klimaat kind

Gisteren zag ik dit filmpje van Do the green thing voor Unicef UK die kinderen gaat helpen zich beter aan klimaatveranderingen aan te passen. Geweldig filmpje en het mag gedeeld:

vrijdag 11 maart 2011

verpakkingen en afval

Ik had gisteravond net het 'composteerbare' zakje van de biologische wortels in de groenbak gegooid toen ik een mailtje kreeg met een link naar dit artikel over afvalscheiden. Interessant voor een twitterberichtje, computer uit, tv aan en ik val middenin een uitzending van Keuringsdienst van Waarde over biologisch afbreekbare verpakkingen. Vanmorgen nog eens even goed bekeken op uitzendinggemist. Tja en dan leer je dat biologisch afbreekbare verpakkingen gemaakt worden van genetisch gemanipuleerde maïs en dat die harde tomatenbakjes toch maar beter in je gewone of plastic afvalzak terecht kunnen komen. En wat was er ook alweer mis met de 'natuurlijke' verpakking van ons voedsel?

Afvalbeperking nog beter maar o zo moeilijk want bijna alles is 1, 2 of zelfs 3x verpakt, zelfs de ecowasbollen, douchetimer en de nietmachine-zonder-nietjes besteld bij BespaarBazaar zitten in allemaal extra plastic zakjes naast de gerecyclede kartonverpakkingen. Er staat wel overal een driehoekje van pijltjes op wat iets van recycling of geschikt voor recycling suggereert maar ik gooi voorlopig alles wat op plastic lijkt in de plasticzak. Behalve de citrus- en uiennetjes, die bewaar ik omdat ik denk dat daar nog iets moois van gaat komen één dezer weken.

maandag 7 maart 2011

pho, bietenveldsalade en groenteschotel in yufka

Het is hier krokusvakantie en die zie ik inderdaad overal bloeien. Vakantie betekent ook weinig werk- en computertijd dus veel zal er deze week niet van me verschijnen. Wel drie lichte gerechten waar de lente in te vinden is. Ik had veel geluk om bij de natuurwinkel veel afgeprijsde groente te vinden en al dat biologisch lekkers moest natuurlijk wel op tijd op.

1. Vegetarische Pho (Vietnamese maaltijdsoep)
    Bak 250 g tofu in blokjes of plakken. Maak ruim 1l groentebouillon met twee tabletten en doe er 1 tl geraspte gember en een handje verse munt bij. Voeg de tofu toe en een bosje lenteui in ringetjes. Kook een minuut of vijf en draai het vuur uit. Doe 200 g chinese mie erbij en verse gehakte koriander, wat druppels citroensap en (had ik niet in huis helaas) een flinke hand gescheurde spinazieblaadjes. Laat nog 4 à 5 minuten staan en roer alles goed los. Serveer met taugé en eet direct. (sorry geen foto)

2. Bietenveldsalade
    Rasp een rauwe rode biet fijn en meng met 1 el mosterd, 1 el balsamico, 1 el olijfolie peper en zout. Voeg ca. 50 g veldsla toe en een halve komkommer in blokjes, nog wat broccolicress en zonnebloempitten erbij en desgewenst knoflookolijven of feta.

3. Groente en tofu in yufka uit de oven
    Bak 250 g blokjes tofu met gehakte knoflook en verse koriander. Voeg blokjes gourgette toe, een lenteui in ringetjes en twee tomaten in partjes. Bekleed ondertussen een ovenschaal met yufka (=filodeeg, turkse supermarkt) en draai het vuur uit. Meng door het groentemengsel een ei en wat geraspte of restjes kaas in kleine blokjes en bak 20 minuten in de oven op 200°C.

vrijdag 4 maart 2011

vampier

Eigenlijk kunnen vampiers helemaal niet tegen zon en daglicht maar deze kreeg er juist veel energie van en ging op zoek naar een slachtoffer midden op de dag.

donderdag 3 maart 2011

wittekoolstrudel

Nodig: een kleine witte kool, bakje tofu-gehakt, twee tenen knoflook, half bosje koriander, peper, zout, scheutje volle yoghurt, geraspte oude kaas en twee grote yufkabladen (=filodeeg, turkse supermarkt)

Snijdt de kool fijn en fruit in braadpan in olijfolie, voeg knoflook en gehakt toe en laat een paar minuten bakken, fijngehakte koriander erbij, vuur uitdraaien en als laatste wat yoghurt erdoor.
Leg een deel yufkablad in een ingevette ovenschaal en bedek met koolmengsel. Vouw dicht en beleg weer met het koolmengsel. Weer een half yufkablad erover, bedek en vouw dicht en bestrooi met geraspte kaas.
Bak twintig minuten in de oven op 200°C. Lekker met veldsla.


En nu nog even een vampiercape in elkaar zetten voor zoon want het is morgen carnaval op school. Gelukkig dat er nog zwarte stof tussen m'n materiaal zit wat eerst op moet voordat ik weer nieuw mag aanschaffen.

dinsdag 1 maart 2011

wolf

Bijna een jaar geleden startte er in de LinkedIngroep van Natuurmonumenten de discussie "De wolf is in aantocht" over de diersoort wolf die zich wellicht weer in Nederland zou komen vestigen. 'Is de wolf welkom of zijn we er bang voor?' was de vraag. Ik antwoordde daar toen het volgende op:

"Zojuist heb ik mijn zoon naar bed gebracht en voorgelezen uit een spannend boek over Dolfje Weerwolfje en 'm verzekerd dat weerwolven niet bestaan maar echte wolven wel, alleen niet in Nederland, althans niet buiten de dierentuinen. 
En dan vind je in je email het laatste bericht met onderwerp: 

"De wolf is in aantocht".
Jaren geleden heb ik twee wolven in het wild gezien. Ik was op weg met mijn partner in een huurauto in zuid Turkije. Het was winter en we reden van de kust de bergen in waar het steeds witter en kaler werd en de weg zowat verlaten. Heel af en toe een andere auto. Ineens zaten er twee grote 'herdershonden' midden op de weg en wilden van geen wijken weten. Ze aten een prooi en keken ons dreigend aan met gele ogen terwijl wij zachtjes passeerden. Ook begonnen ze te grommen en één kwam dreigen op ons af om de prooi te beschermen waarschijnlijk. Door die ogen drong het ineens tot me door dat dit geen honden waren maar wolven. Ik bleef gebiologeerd kijken en terwijl een beetje stamelen; "dat zijn geen honden, dat zijn wolven". Ik was zo beduusd dat ik er pas vijf minuten later aan dacht dat je daar dus een foto van zou kunnen maken, gewoon heel veilig vanuit de auto. 


Het lijkt me ook geweldig om in een land te wonen waar je het wolfgehuil in de verte hoort. Maar ik zou niet graag zonder het omhulsel van een auto weer eens oog in oog staan met een wolf. 
Laten we ons in Nederland inzetten voor de bescherming van de vos die qua maat veel beter in ons land past en die tegenwoordig weer bejaagd wordt."

De discussie is sinds een dag of tien weer opgelaaid en de vraag is nu niet meer 'is de wolf welkom?' maar 'wanneer komt ie en hoe overleefd ie dan het best? Daar heb ik natuurlijk helemaal geen verstand van en haal uit de discussie wat ik er het liefst uithaal:

Stop de jacht, de natuur zal zichzelf regulieren als de wolf zich hier vestigt!

Hier wil ik graag in geloven. Morgen stemmen. Partij voor de Dieren, al zou ik  het liefst drie stemmen mogen uitbrengen, ook nog 1x Groenlinks en 1x SP. Ook al schijnen ze elkaar allemaal niet te kunnen luchten denk ik dat die drie gezamenlijk toch bijna al m'n idealen nastreven. Jammer dat er maar 1 hokje rood mag.

Zoon en ik zijn inmiddels in het zesde boek van Dolfje Weerwolfje begonnen en nu leest ie zelf nog wat door voordat ie gaat slapen. Zo spannend dat zelfs een kind met (waarschijnlijk, hij wordt binnenkort getest) dyslexie ervan gaat lezen.

Dus laat toch maar komen die wolf.