dinsdag 30 augustus 2011

antwoord op ongewenste post

Vandaag verstuurde ik deze email vanwege ongewenst drukwerk in de brievenbus:

"Geachte Jane Morin,
Hoofd Consumentenrelaties van Yves Rocher Nederland.

Afgelopen zomer heb ik enkele cosmetica en verzorgingsproducten bij u gekocht via uw website. Dat heb ik gedaan na goed uw informatie over de ingrediënten te hebben gelezen en voor mij de heel erg belangrijke informatie dat u dierproefvrije en veel biologische producten aanbied. Ik probeer zo 'eerlijk' mogelijk te consumeren, wat inhoud dat ik probeer zoveel mogelijk rekening te houden met mensen, dieren en milieu in mijn aankopen.
Ik dacht dat ik bij uw bedrijf daarbij aan het goede adres te zijn.

Mijn teleurstelling was dan ook groot toen ik vanmorgen een enveloppe van u in de brievenbus vond waar maar liefst 7! verschillende foldertjes met allerhande extra aanbiedingen die niets met milieu-dier- of mensvriendelijkheid te maken lijken te hebben. Ten eerste heb ik al moeite met het papier voor de folders.
Normaal krijg ik die bijna niet vanwege de nee-nee-sticker op de brievenbus maar in dit geval kon ik er niet aan ontkomen omdat het een aan mij geadresseerde enveloppe betrof. Ten tweede gaan er meteen allerlei nare bellen bij me rinkelen als ik de inhoud zie waarmee u mij probeert te verleiden tot nieuwe aankopen.
Ik heb recht op een 'gratis' zilverkleurig designhorloge als dank voor mijn bestelling evenals een royale sjaal voor een zacht prijsje? Daar komt nog een verrassingscadeau twv €30,- bij en een geurset + tasje voor nog geen €4,-?
Waar zijn deze producten van gemaakt en vooral WAAR zijn deze producten gemaakt? Van milieuvriendelijke materialen? In een omgeving waar mensen menswaardig worden behandeld en betaald voor hun werk? Waarom krijg ik zo'n naar gevoel van deze aanbiedingen? Komt dat omdat ik er beter van uit kan gaan dat deze extra en 'gratis' producten inderdaad niet aan mijn wensen van consumeren voldoen?

De keer dat ik iets bij u heb besteld kon ik kiezen om een boom te laten planten ipv een gratis cadeau en heb daar met plezier gebruik van gemaakt. Dat gaf me het gevoel dat ik iets teruggaf voor de 'luxe' die ik mezelf cadeau deed. Op uw website communiceert u ziezo veel minder agressief en krijg ik weer gewoon het gevoel dat ik zelf mag kiezen wat ik koop en waarom. Ik vraag u daarom ook om mij geen onnodige papieren post meer te sturen.

Ook zou ik het heel erg op prijs stellen om nog beter geïnformeerd te worden over de herkomst van uw (bij)producten. Naast dat ik kan kiezen voor de meest milieuvriendelijke producten uit uw assortiment wil ik ook graag weten waar het materiaal van de verpakkingen vandaan komen en hoe de werkomstandigheden zijn van de mensen die alles maken, dus ook van de extra producten.
Rest mij nog om u te complimenteren over uw boomplantaktie voor de planeet en dat alle(?) producten dierproefvrij zijn.
Met uw invloed op consumenten als groot bedrijf kunt er misschien voor zorgen dat we nog een beetje meer gaan letten op onze planeet en de mensen en dieren die erop wonen.

Alvast mijn dank voor het schrappen van mijn adres op de papieren postlijst.
Met vriendelijke groet,
MN"

zondag 28 augustus 2011

pannenkoekwandeling en bloementaart

Een stuk trager dan ik zou willen maar toch gestaag gaat mijn conditie weer enigszins vooruit sinds mijn polsoperatie drie maanden geleden. We wandelden vandaag zo'n 8 á 10 km Pieterpad en Lingepad met pauze bij de Duivelsberg voor een pannenkoek met spinazie en gedroogde tomaatjes.
Voorheen stond op de kaart en/of website dat ze er biologisch meel gebruikten maar dat is nergens meer terug te vinden. Wel zijn de prijzen gestegen alsof alle ingrediënten er nu biologisch zijn maar dat staat nergens vermeld dus zal dat wel niet zo zijn. Jammer, het was lekker maar ik had er nog meer van genoten als ik zeker had geweten dat de kip die het ei produceerde een fijn scharrelend leven heeft en de koe waarvan de melk komt lekker buiten onbespoten gras met klaver graast. Welk pannenkoekrestaurant garandeert dit?
Daar kom ik een volgende keer graag in de buurt wandelen en pauzeren.
Na die 8 á 10 km was het gedaan met mijn energie, ondanks de pannenkoek, en diende de regenbui zich aan die eigenlijk al uren eerder zou beginnen en mochten we terug met de bus.
En nu heeft nog steeds niemand trek. Zelfs niet in het taartje wat ik gisteren bij de 'dahliajam' verzon met de ingrediënten die nog in huis waren.

Smelt ca. 112 g margarine met ca. 80 g santen (geconcentreerde kokoscrème) in een kom in de magnetron. Voeg ca. 100 g basterdsuiker en een zakje vanillesuiker toe en 2 eieren. Klop lang tot het schuimig is en spatel hier ca. 170 g zelfrijzend bakmeel en de rasp van 1 citroenschil door en (omdat ik geen bloemetjes had) wat fijngeknipte verse lavendelblaadjes. Doe het beslag in een ronde bakvorm en bak ca. 30 minuten in de oven op 165°C. Snijdt de taart dwars doormidden als het enigszins is afgekoeld en besmeer rijk met dahliajam. Bovenkant er weer op en ook daarop een rijke laag jam die als het goed is de cake intrekt. Decoreer evt nog met wat eetbare bloemetjes (ik had alleen wat ienie-mini rode-basilicum-bloempjes die overigens wel intens geuren). Eet smakelijk.

vrijdag 26 augustus 2011

dahlia's met oorwormen

Gisteren las ik in Wilde venkel en rabarber over het gebruik van dahliabloemblaadjes in jam en saus en plukte meteen vier à vijf grote donkerrode volbloeide bloemen om het te gaan uitproberen. Helaas bleken deze bloemen de verblijfplaats van zo'n veertig oorwormen waarvan de helft in de gootsteen belanden door mijn schrik (sorry oorwormen) en de andere helft weer in de tuin waar ik de rest van de bloemen heb uitgeschut na die schrik. Vervolgens alle geschikte blaadjes 'geplukt' en grondig gewassen maar geen oorworm meer aangetroffen gelukkig.
Met een scheutje water aan de kook gebracht samen met (te weinig) pectinesuiker. Het resultaat is nu geen jam maar een lobbig sausje waarvan ik vannacht droomde dat ik erover schreef: "De ontwikkeling van een recept .........." En nu ben ik aan het surfen naar lavendelrecepten want ik volg mijn intuïtie en de woorden die daarbij in me op komen. Wie weet, wordt vervolgd.

donderdag 25 augustus 2011

fruit

Nee hoor, niet uitgeput van de vakantie, alleen een beetje lui en moet weer goed op gang en in een (werk)ritme komen. En daarbij helpt fruit. Ik vond vanmorgen de tijd om voor het naar schoolgaan het ontbijt te verrijken met een heerlijke smoothie van banaan, perzik, watermeloen en een scheutje yoghurt.
Zoon en ik zijn er dol op en dronken ook die van man op want die drinkt liever koffie 's ochtends.
En nu zijn mijn hersens aan het werk om weer eens flink groen op gang te komen.

maandag 22 augustus 2011

alle wegen leiden naar .......

Negentien jaar geleden studeerde ik af aan de academie met een project dat balanceerde tussen mode, beeldende kunst en performance. The Living Tarot. Ik vertaalde de 22 karakterkaarten van de Tarot op 22 personen in kleding en beeld. Omdat het zo'n groot project werd trof ik meer dan een jaar voorbereidingen en plande het hele proces goed zodat er flink veel ruimte bleef voor improvisatie. Ik kan er nu nog steeds op terugkijken als mijn creatiefste jaar ooit. Vanwege toentertijd vooral budgettaire redenen maar ook als uitdaging oude dingen nieuw leven in te blazen gebruikte ik voornamelijk tweedehands materialen. Ik werd een ster in het vertalen van bv een gootsteenputje naar de gesp waarmee een hele outfit op zijn plaats bleef en legde hiermee de basis voor mijn verdere beeld en ontwerpdenken. Een onbeduidend 'detail' krijgt bijna altijd een hoofdrol in mijn werk. Tegelijkertijd leidde ik een team van 30 'man' want naast de 22 modellen hadden een filmmaker, twee fotograven, een visagiste en twee cateraars zich bij me gevoegd om de documentatie en eindexamenshows op rolletjes te laten verlopen. (Die documentatie is alleen nog steeds niet digitaal, wordt aan gewerkt!)

Toen het 'af' was hoorde ik voor het eerst over de Tarottuin van Niki de Saint Phalle, il Giardino di Tarocchi. In de heuvels van (nog net) Toscane, vlakbij de Tireense kust bouwde kunstenares Niki de Saint Phalle aan haar levenswerk, een beeldentuin geïnspireerd op de beeldentuin van Bomarzo, Villa d'Este in Tivoli en Parque Guell van Gaudi in Barcelona. Dit deed ze tot haar dood in 2002 en het park ging open voor publiek in 1998. In 1992 was het evt. mogelijk om het op afspraak te bezoeken. Vanaf die tijd probeer ik te plannen er heen te gaan en dat kwam er dus al die negentien jaar niet van tot afgelopen zomer en het was de moeite van het wachten waard.
Mijn pols was ver genoeg genezen om op vakantie te kunnen en zo toog ik met man en zoon naar Rome. De Tarottuin is daarvandaan goed te bereiken en een prachtig kleurcontrast met alle oude Romeinse hoogtepunten die we natuurlijk ook uitgebreid bekeken hebben. Het was warm, prachtig, indrukwekkend, hectisch en ook heel verfrissend vanwege de honderden fonteinen die we zagen en en een duikje hier en daar in de zee en meertjes rondom Rome.
En lekker, veel pizza's, pasta's, risotto's, ijsjes en cappuccino's.