donderdag 20 september 2012

bloed-zweet-en-tranen-tas

Aangestoken door het 'recykleervirus' wou ik gisteren nog even snel een t-shirt omtoveren tot gymtas. Dat shirt lag al jaren te wachten op een nieuwe bestemming want alhoewel voorzien van prachtige chinees-japanse tatoeprint zat het shirt helemaal niet lekker. En zoon's gymtas was na twee keer herstellen nu echt niet meer te repareren dus tijd voor wat 'nieuws'. Ik haalde de zoom onderaan los en naaide de onderkant dicht. Vervolgens wilde ik het mezelf zo makkelijk mogelijk maken en de mouwen gewoon aan elkaar stikken. Na veel gewurm kreeg ik het geheel om de naaiarm en met wat getrek transporteerde het ook nog. Net voordat ik klaar was ging de telefoon, vroeg zoon me of ik nog nooit een ongelukje had gehad met de naaimachine en dacht ik na over het eten wat ik vijf minuten later wilde maken. Geen ideale omstandigheden dus en voor ik het wist had de naald zich in mijn (gelukkig) linkernagel geboord, holde zoon van schrik naar beneden om de pleisters te gaan zoeken en haalde ik zonder kik beduusd de naaldvoet omhoog, bevrijdde mijn duim en spurtte achter zoon aan naar beneden. Toen pas begon het bloeden en voelde ik de pijn, bond ik het gaatje dicht met een strakke pleister, zakte op de grond en begon spontaan te huilen, waarop zoon meteen cavia Panda haalde en we met z'n drieen op de grond tegen het keukenkastje zaten bij te komen van de schrik. Van koken kwam niets meer, gelukkig kan man dat ook heel goed en hij kwam op het juiste moment thuis en met een paracetamol voor de pijn inspecteerde ik de boel boven. Het ziet ernaar uit dat de naaimachine nog heel is. We bekeken de gebroken naald met een vergrootglas en zo te zien is er niets in mijn duim achtergebleven. En wonder boven wonder, de tas was net af en zoon vindt 'm hartstikke cool. Man heeft de tas nu omgedoopt tot 'bloed-zweet-en-tranen-tas' en ik heb m'n lesje weer geleerd over meerdere dingen tegelijk willen doen.

5 opmerkingen:

mathilde zei

ik vind de tas prachtig en helemaal met zo'n verhaal. gelukkig is er van het bloed en de tranen niks te zien op de tas. En multitasken is zooooooooo 2011 :-)

merula zei

o gossie wat een ellende allemaal! Gelukkig wel een mooi eindresultaat.....

boomie zei

Wauw, wat een verhaal! Maar fijn dat je meedoet!

Jenny Green Teeth zei

Aaah, pijnlijk. De tas is wel te gek geworden.

maarnietvangrijs zei

Heel cool de tas!! Maar jee, wat een toestand.... Alles weer o.k. nu? Dank ook voor de waarschuwing, want honderd dingen tegelijk doen, is hier aan de orde van de dag.... (ik heb afgelopen week maar liefst drie naalden gebroken!).
Geniet van je geslaagde product in ieder geval!!