wandelaars

Vol zin en goede moed pakten zoon en ik een lekker lunchpakket in en trokken onze groene jassen aan om 10 km te gaan wandelen. Deze kalorama-wandeling begon in Beek, langs het Wylerbergermeer, de Duivelsberg op en door het bos via 'Heerlijkheid Beek' weer terug naar dorp Beek. Onderweg kwamen we er achter dat het door en voor een verpleeghuis voor doofblinden (Kalorama genaamd) georganiseerd wordt. Soms was het een beetje druk maar ook stukjes rustig en zeker niet zo massaal als de vierdaagse liepen we in ons eigen tempo langs alle bermplanten die we uitvoerig bestudeerden. Zoon weet er al veel over, ook weetjes die ik nog niet weet. Dat kleefkruid eetbaar is bijvoorbeeld. Dat leert hij op Struin, de buitenBSO waar hij tweemaal per week is. Ik heb het trouwens (nog) niet geproefd, het kleefkruid. In zo'n drie uur inclusief twee pauzes en een zij-ommetje om een mooi beekje te bekijken waren we weer terug bij de inschrijfplek en kreeg zoon een medaille die hij direct opdeed.
Echt moe waren we eigenlijk niet dus wandelde we nog twee kilometer door het bos naar de bushalte in Berg en Dal om weer huiswaarts te gaan. Ik ben hartstikke trots op zoon van nog geen 7 die zomaar 12 km wegwandeld zonder erg moe te worden. Ik kon wel wat rust gebruiken daarna, lekker op een nieuwe tuinstoel want het weer liet dat eindelijk toe.